buse

Ekvator’dan gelen periyodik bir sıcak su akıntısını sürükleyen Corriente del Nino (Çocuk Isa akıntısı), güney yazı başında, aralık-ocak aylarına değin, ortalama olarak on yılda bir kez Peru kıyılarını etkiler. Ekvator karşı akıntısının güneye doğru anormal bir yayılım ürünü olan El Nino, genellikle yalnızca Kolombiya kıyılarına ulaşır. Bu akıntının akaçladığı sıcak suların ilerleyişi, Peru açıklarında soğuk suların yüzeye çıkmasının engellenmesiyle eş zamanlıdır. Okyanus’un Güney Amerika kıyıları boyunca ısınması, en çok avlanan balık türü hamsinin daha az bulunmasına yol açar. Peru ve Şili balıkçılığı, bu durumdan da-ha şimdiden zarar görmeye başlamıştır. Ayrıca, deniz üzerindeki havanın ısınması, genellikle kuru bir kıyı şeridi boyunca sellere yol açan kümülonimbüs bulutlarının oluşmasına neden olur.

Bu iklimsel «rastlantı», Pasifik Okyanusu’nun güney kesimi üzerindeki atmosfer basıncında görülen anormallikle açıklık kazanır: Paskalya Adası’ndan kaynaklanan, kuzeybatı yönünde esen alizeler, besin bakımından zengin maddeler taşıyan soğuk dip sularının genellik-le yükselmesine neden olur. Sonuçta, El Nino, Paskalya Adası’nın antisiklonunda görülen geçici ve son derece belirgin bir yumuşamaya bağlanabilir. Güneydoğu alizelerinin gücü azaldığından, kıyılardaki soğuk suların «durmasına» ve Güney Pasifik’in batı kesiminde toplanan sıcak suların Amerika kıyılarına doğru yoğun bir biçimde akışına tanık olunur. «Güney salınımı» olarak da adlandırılan bu denge olgusu henüz açıklanamamıştır.