buse

tarih öncesi çağların özellikleri
Tarih öncesi çağlar,yazının bilinmediği yazılı kayıtın başlamadığı çağlardır .
İlk yazı Mezopotamya’da ve Mısır’da takriben olarak aynı sıralarda, M.Ö. 3. binin başlarında kullanılmaya başlanmıştır.


Tarih Öncesi dönemler (çağlar)
1-Taş Devri
2-Bakır Devri
3-Tunç Devri
4-Demir Devri
Taş Devri
Taş Devri, insanın ortaya çıkışı ve taştan araçlar yapmasından başlayarak kalkolitiğin sonuna kadar geçen tarih öncesi dönemdir.
Tarihöncesi insanları, maden işlemeyi öğrenmeden on binlerce sene önce çakmaktaşından ve başka taşlardan keskin kenarlı, sivri uçlu aletler ve silahlar yaptılar. Bu dönemde ağaç, kemik ve boynuz gibi başka maddeler de alet ve silah yapımında kullanıldı, fakat yalnız taş, keskinliğini uzun müddet savunacak kadar sertti. Böylelikle, taşın alet yapımında en ehemmiyetli madde olduğu erken insanlık tarihinin bu uzun dönemine Taş Devri isimi verildi. Taş Devri’nden sonra insanlar önce bakır ve tuncu, sonra da demiri bulunca, Tunç ve Demir çağları başladı.
Taş Devri;
Yontma Taş Devri (Paleolitik Çağ),
Orta Taş Devri (Mezolitik Çağ),
Cilalı Taş Devri (Neolitik Çağ) olarak üç ana döneme ayrılır.
Ama bu dönemler bütün dünyada bu arada ortaya çıkmadı. Örne*ğin, İngiltere Cilalı Taş Devri’ndeyken, Mısır’da yaşayan insanlar madenleri bulmuştu ve şehirlerde yaşıyordu. Son zamanlarda Avus*tralya Yerlileri ile dünyama uzak ve ıssız bölgelerinde yaşayan başka kabileler Cilalı Taş Devri hayatını sürdürmektedir. Taş Dev*ri, Roma İmparatorluğu’nun kuruluşu ve yıkılışı gibi belirli bir vakit dilimi içinde başlayan ve sona eren bir dönem değildir. Taş Devri insanları çeşitli zamanlarda, dünyanın çeşitli bölgelerinde yaşadılar veyahut hâlâ yaşı*yorlar.
Bakır Çağı
Bakır Taş Çağı veya Kalkolitik Çağ M.Ö. 5000-3000 arasında yaşanmış bir tarih öncesi dönemdir. Bakır Çağı’nın bir diğer isimi Maden Taş Çağı’dır.
Tunç Çağı
Kalay ve bakırın karışımından oluşan tunç Anadolu’da Kalkolitik nihayetinde görülür. Ancak tunç madeninin alet ve kap yapılmasında kullanılması 3. binin başlarına rastlar.
Mezopotamya’da ve Mısır’da tunçtan yapıtların yapılmaya başlandığı sıralarda (M.Ö. 4. bin sonu) yazı keşfedilmiş bulunduğundan bu ülkeler için Tunç Çağı deyimi yerine yazılı vesikalardan ele geçirilen kronoloji ve sınıflandırmalar kullanılır. Buna karşılık yazıyı daha kullanmayan Anadolu, Hellas (Yunanistan), Balkanlar ve Avrupa gibi bölgeler için Tunç Çağı deyimi geçerlidir. Tunç Çağı Anadolu’da 3000, Girit’te, Ege’de ve Hellas’ta 2500-2000, Avrupa’da ise 2000 senelerinde başlar.
Anadolu’da Tunç Çağı üç safha gösterir:
Tunç Çagı üç bölümü ayrılır:
Erken Tunç Çağı (3000-2000)
Orta Tunç Çağı (2000-1750)
Geç Tunç Çağı (1750-1200)
Demir Çağı
Demir Çağı pek çok bölgede değişik tarihlerde başlamış ve bitmiş olsa da Anadolu’da genel olarak, M.Ö. 13. asırda başladığı, M.Ö. 4. asırda bittiği kabul edilen ve demirin ergitilerek kullanılmasıyla karakterize olan bir dönemdir.
Bu dönemde bulunan demirin bulunup işlenmesi, endüstrinin gelişmesine kapı aralamıştır.Başlangıçta ‘dövme’ tekniği kullanılarak az sayıda araç üretilebilmiştir. Bakır ve tunçun yerini demirden silah ve eşyalar almıştır. Ticaret hızlanmış, toplumların birbirleriyle ilişkileri sağlanmıştır. Demir Çağı’na ait Anadolu muasırlıklarından bazıları, Geç Hitit Şehir Devletleri, Urartular, Frigler, Lidyalılar ve Likyalılar’dır.
Demirden silahların yaılmasıyla beraber,insanlar kendilerini daha fazla savunabilmişlerdir. Ancak, bu vaziyet, devletler arasında çekişmelere yol açmıştır.
Demir eritilmesi zor olduğundan çok sağlam ve dayanıklıydı.Demir sayesinde insanlar kendileri savuna bilmiş ve kendilerinden büyük hayvanları öldürebilmiştir.