buse

Uhud Savaşı tarihi ile ilgili ansiklopedik bilgi. Uhud savaşı ne zaman yapılmıştır, önemi nedir?
Mekkeliler, Medine’ye iyice yerleşen ve Suriye yoluna egemen olan Hz. Muhammed yaşadıkça şehrin ticaretinin sürekli bir tehdit altında kalacağını anlamışlardı. Bedir’de uğradıkları yenilginin acısını ne pahasına olursa olsun çıkarmaya kararlıydılar. Mekkelilerin başında şimdi Ebu Süfyan bulunuyordu. Nihayet Mekke’de 700 kadarı zırhlı 3 000 kişilik bir kuvvet hazırlandı. Bunun 200 kadarı atlıydı, 3 000 de develeri vardı.
Bedevi geleneklerine uygun biçimde Mekke’nin ileri gelen kadınlarından 15 ‘i şarkılar söyleyerek savaşçıları coşturacaktı. Bedir’de iki kardeşiyle babasını kaybeden Ebu Süfyan’m eşi Hind de kadınların arasındaydı. Mekke ordusu vahayı geçerek Medine’nin 4 km kadar kuzeyindeki Uhud Dağı’nın batısında konakladı. Hz. Muhammed, Medine’nin ileri gelenleriyle birlikte, şehirde kalarak savunma savaşı yapmak kararındaydı. Her kabile kendisine ait kaleye çekilecekti. Kaleler birbirine yakındı ve aralarına taş duvarlar örülmüştü. Ancak genç ve ateşli Müslümanların isteklerine uyarak düşmanı dışarda karşılamaya karar verdi. 1 000 kadar savaşçı ile Uhud’a doğru yola çıktı. Medine ile Uhud arasında Şeyhayn denilen yerde mola verdiğinde Abdullah bin Ubey’in ihanetiyle karşılaştı. Übey 300 kadar savaşçıyla geri döndü. Ama bu Hz. Muhammed’i kararından vazgeçirmedi. Medine’de kendisini savaşa teşvik edenler daha sonra pişman olduklarında onlara «Bir peygamber giymiş olduğu zırhını savaşmadan çıkarmaz» demişti. Ertesi sabah birliklerini Uhud Dağı yamaçlarında mevzilendirdi. Mekkelilerin sayı ve teçhizat üstünlüklerine rağmen savaş başlangıçta Müslümanların lehine gelişti. Ancak Ayneyn geçidini tutan okçuların Peygamber’in emrine uymayarak yerlerini terk etmeleri, Mekkeli süvarilerin komutanı Halid bin Velid’e Müslümanların arkasına sarkmak imkanını verdi. Bu her şeyi değiştirdi. Kaçmakta olan Mekkeliler Halid bin Velid’in arkadan saldırdığını görünce geri döndüler; Müslümanlar iki ateş arasında kaldı ve dağıldı. Bizzat savaşan Hz. Muhammed’in atılan bir taşla dudağı yarıldı ve bir dişi kırıldı. Bir kılıç darbesiyle miğferi parçalandı, başka bir kılıç darbesiyle omzundan yaralandı ve bir hendeğe düştü. Sonunda yaralı bir halde, çevresindeki Müslümanlarla birlikte Uhud kayalıklarına çekildi. Müslümanlar aralarında Peygamber’in amcası Hamza’nın da bulunduğu 70 şehit vermişlerdi. Mekkelilerin kaybı ise 20’ydi. Ancak Kureyşliler, Medine üzerine yürümeyi göze alamadılar ve Mekke yönünde geri çekildiler.
Uhud’daki başarısızlık, Hz. Muhammed’in taraftarları nezdindeki saygınlığım eksiltmemişti. Ancak Yahudiler, putperestler ve çevredeki bedevi kabileler üzerindeki otoritesi sarsılmıştı. Öte yandan Kureyş’in kudretli adamı Ebu Süfyan, Hz. Muhammed’i ve taraftarlarını ortadan kaldırmak için yoğun bir çaba içindeydi. Bunun için Uhud’dakinden daha güçlü bir ordu yaratmak gerektiğini, yeterli sayıda askeri ancak bedevi aşiretlerden sağlayabileceğini biliyordu. Yanına çekebileceğini umduğu aşiretlere Kureyşli aracılar gönderdi. Buna karşılık Hz. Muhammed kendi adamlarını aşiretlere göndererek onları İslam’a kazanmaya çalışıyordu.




Hicret’in dördüncü yılında Hz. Muhammed, kendisine bir suikast girişiminde bulunan Beni Nadir Yahudi kabilesine karşı harekete geçti. Mahallelerinde 15 gün kadar kuşattığı Yahudiler sonunda teslim oldular; mallarının bir kısmını ve silahlarını bırakarak Suriye’ye ve Hayber’e göç ettiler. Hz. Muhammed, onların topraklarını Mekkeli göçmenlere dağıttı. Böylece onlar, Medinelilere yük olmaktan kurtulacaklardı. Hz. Muhammed kendi ailesi için de bir miktar toprak ayırdı.
Hz. Muhammed 626’da aleyhinde faaliyet gösteren aşiretlere karşı birkaç sefere çıktı. Medine’ye saldırmaya hazırlanan Beni Mustalık aşiretini Kızıldeniz yakınlarında, Muraysi kuyusu civarında bastırdı. Kısa bir çarpışmadan sonra 2 000 deve, 5 000 küçükbaş hayvan ve 600 esir ele geçirildi.