Türkiye Cumhuriyeti’ndeki bütün bilim, öğretim ve eğitim kurumlarını laikleştirerek Milli eği*tim Bakanlığı’na bağlayan yasa (3 Mart 1924).

Mustafa Kemal Atatürk, 1 Mart 1924’te TBMM’yi açış konuşmasında Türkiye’de eğitim ve öğretimin tüm anlamı ile ulusal nitelikte olacağını bildirdi; çift yönlü (iki tür*lü) [okul-medrese] eğitimin sakıncalarına değindi. TBMM’nin 3 Mart 1924’teki toplantısında Saruhan (Manisa) mebusu Va*sıf Bey (Çınar) ve 57 arkadaşının imzası*nı taşıyan bir önerge üzerine Tevhid-i Ted*risat Kanunu (Öğretim birliği yasası) kabul edildi.

7 maddeden oluşan bu yasanın

1. maddesi Türkiye’deki bütün bilim ve öğ*retim kurumlarının Milli Eğitim Bakanlığı’na bağlandığını,

2. maddesi Şeriye ve efkaf vekâleti ya da özel vakıflarca yönetilen bü*tün medrese ve okulların Milli Eğitim Ba*kanlığı’na devredildiğini hükme bağladı.

Yasanın 4. maddesi ile Milli Eğitim Bakan*lığı’na din uzmanları yetiştirmek amacıy*la Darülfünun’da bir İlahiyat fakültesi kur*ma ve imamlık ve hitabet gibi din hizmetlerinin görülmesini sağlamak için de ayrı okullar (imam hatip okulları) açma görevi verildi.

Yasada ek bir maddeyle ilkokullar*da öğretimin Türkçe yapılması da zorunlu kılındı. Böylece okul-medrese ikiliği orta*dan kaldırıldı ve medreseler kapatılmış ol*du.

Yasanın devrim yasalarından olduğu 1961 Anayasası’nda belirlendi. 1982 Ana*yasası Tevhid-i Tedrisat Kanunu’nu koru*maya alırken, 24. maddesi ile “din ve ah*lak eğitimi ve öğretimi devletin gözetimi ve denetimi altında yapılır” kuralını getir*di. Aynı madde uyarınca din kültürü ve ahlak öğretimi, ilköğretim ve ortaöğretim kurumlarında zorunlu kılındı.

1982 Ana*yasasının 130. maddesi ise vakıflara üni*versite kurma olanak ve yetkisini tanıdı.