XII. yy.’da “kalyon” terimi, tek sıra kürekli ve ince biçimli küçük bir ka*dırgayı belirtiyordu. Daha sonra, bu terim Amerika’ya seferler yapan büyük ve güçlü yelkenliler için kullanıldı. XVI. yy.’da bir kı*yının en büyük teknesi, kimi kez “kalyon” diye adlandırılıyordu. Kalyonlar özellikle, Meksika’dan ve Güney Amerika’dan çıka*rılan altının ispanya’ya taşınmasında kul*lanılıyordu.

Osmanlı donanmasında kalyonlar ilk olarak Bayezit II devrinde kullanıldı. Bu kalyonların iki ambarlı ve üç ambarlı olan iki çeşidi vardı. Birden çok güvertesi olan ve yelkenle yürütülen gemilere de kalyon denirdi. Kanuni devrinde de, 1 500 ile 2 bin tonilato arasında yük taşıyan büyük gemilere bu ad verildi. Ancak, kürekle yü*rütülmelerine karşın, bu gemilerin hareketi yelkene yani rüzgâra bağlı olduğundan rüzgârsız havalarda bunlardan yararlanılamıyordu. Sultan Süleyman devrinden sonra bir süre kalyon yapımı durduruldu. Ancak 1644 yılına doğru 40 ile 45 top ta*şıyan kalyonların yapımına yeniden baş*landı. 1650 yılından itibaren de, 81 top ta*şıyan iki ambarlı kalyonlarla, 110 top taşı*yan üç ambarlı kalyonların yapımına hız verildi.

Buharlı gemilerin icadıyla, diğer yelkenli savaş gemileri gibi kalyonlar da ortadan kalktı.

Kadırga ilk latin teknesi olarak kabul edilir. Donanmalar*da önemli bir yeri olan bu gemi, Ortaçağ’ da ve Rönesans döneminde çok kullanıl*dı. 1700’lerden sonra iyi silahlarla dona*tılmış daha büyük gemilerin yapımı öne*mini yitirmesine yol açtı. Kadırga donan*ması, bu çağda, ağır savaş gemisi filola*rından ayrı tutuluyordu ve 1748’de orta*dan kalktı. Antikçağ’da, kadırga bir direk ve bir kare yelkenle donatılan bir savaş gemisiydi; genellikle kürekle yürütülen bu geminin 50 ile 120 arasında değişen mürettebatı vardı. Yunanlılar, düşman gemi*lerini batırmayı sağlayan mahmuzu bula*rak deniz savaşları çağını açtılar. Bu dö*nemde kadırga önem kazandı, kürekleri gittikçe ağırlaştı ve mürettebat sayısı yük*seldi. XV. yy.’ın ortasında toplarla donatı*lan kadırga, en parlak dönemini yaşadı.

Olağan bir kadırganın boyu 46,65 m, eni 5,83 m’ydi ve her bordasında, güverte düzeyinden yüksek kürek küpeştelerine ta*kılan 26 kürek vardı. Kürekçi oturaklarının arasında, geminin orta bölümünde, baş*tan kıça kadar uzanan bir geçit bulunuyordu; bu geçidin ön tarafından 24 librelik bir baş topu, iki bordasında de 8 librelik birer top yer alıyordu. Kaptan kamara*sı kıçtaydı ve bu kamarayla kürekçi otu*rakları arasında, kürekçi başının durduğu kare biçiminde bir seki ya da bir alan bu*lunuyordu; bu sekinin üzerinde yer alan merdiven kadırgaya girip çıkmaya yarıyor*du. Başta, rambata denilen ve tayfaların dolaştığı bir platform vardı. Pruva yatay bir okla sona eriyor, tekne donanımı serenli iki kısa direkten oluşuyordu. Her direk, se*ren üzerine çekilen bir latin yelkeni taşı*maktaydı. Durgun havalarda geniş yüzeyli çok büyük bir yelken kullanılmaktaydı. Ki*mi kez suçlulardan, kimi kez de, yeterli kü*rekçi bulunmadığında, zorla toplanan in*sanlardan oluşturulan mürettebat sürekli olarak değişmekteydi.