buse

Doğu Roma İmparatorluğu, (Yunanca: Βασιλεία τῶν Ῥωμαίων, Basileía tôn Rhōmaíōn “Rum İmparatorluğu”; Latince: Imperium Romanum) veyahut 16. asırda Alman Hieronymus Wolff’un adlandırmasıyla Bizans İmparatorluğu, Roma İmparatorluğu’nun 395’te Doğu ve Batı olarak ikiye ayrılmasıyla ortaya çıktı. Başkenti Roma olan Batı Roma İmparatorluğu 5. asırda Germen kabilelerinin İtalya’yı istila etmesi neticesi yıkıldı. Merkezi Konstantinopolis (bugünkü İstanbul) olan ve Bizans İmparatorluğu da tecrübe et Doğu Roma İmparatorluğu ise, bin senesi aşkın müddet varlığını sürdürdü. Bizans’ın ortaya çıkışı, Roma İmparatoru I. Constantinus’un başkenti, Roma’dan bugünkü İstanbul’a taşımasıyla da yakından ilişkilidir.

Roma İmparatoru I. Konstantin (Büyük Konstantin), 330’da imparatorluğun başkentini daha önceki Yunan şehiri Byzantion’a (Bizans) taşıdı ve yeni başkente “Nova Roma” (Yeni Roma) ismini verse de imparatorun ölümünden sonra Konstantin’in Şehri mananına gelen Konstantinopolis ismi kullanılmıştır. Büyük Konstantin, Roma’dan senatörler ve yüksek memurlar getirterek Konstantinopolis’te yeni bir idare oluşturdu ve şehiri yine imar etti. Roma çok tanrılı olmasına rağmen, Konstantinopolis’i bir Hıristiyan şehiri yaptı ve kendisi de bu dini benimsedi.
Bizans’ın yöneticileri kendilerini Roma İmparatorluğu’nun gerçek kalıtçıları olarak kabul ettiler ancak diğer taraftan Roma ile ilişkilerini de sürdürdüler. Roma İmparatorluğu’nun batı kesimi küçük devletlere ayrılıp parçalanırken, Bizans İmparatorluğu bütünlüğünü savunmayı muvaffak oldu. Batıdan bağımsız olarak Doğu Akdeniz’de egemen olan Bizans İmparatorluğu, klasik Yunan ve Roma medeniyetlerinin en son merkezi oldu.