Karamanoğulları, Ana*dolu Selçuklu Devleti’nin yıkılma*sından sonra İç Anadolu’da, Kon*ya ve Karaman yöresinde kurulan Türkmen beyliği (13-15. yüzyıl*lar).

Karamanlılar, Oğuzların (Türk*men) Salur ve Afşar boylarındandır. Bu Türkmenler, Moğol akın*ları karşısında 13. yüzyılda daha başka Oğuz boylan gibi Anado*lu’ya geldiler. Selçuklu Sultanı 1. Keykubat onları Ermenek Bölgesi’ne yerleştirdi. (1228). Nure Sufi ve Karaman Bey’den sonra gelen Mehmet Bey Moğollarla iki kez çarpıştı, onları yendi, Konya’yı ele geçirdi, Selçuklu sarayında re*smi dil olan Farsçayı kaldırarak Türkçeyi resmi dil yaptı (1277).

Ertesi yıl Moğol ve Selçuklu kuv*vetleriyle giriştiği yeni bir savaşta yenilerek öldürüldü. Ondan son*ra gelenler de Moğollarla çarpış*mayı sürdürdüler. Karamanoğulları da Osmanlılar gi*bi, yıkılan Selçuklu Devleti’nin ye*rini almak istediğinden iki komşu beylik zaman zaman savaşmış, ancak birbirleriyle akrabalık bağla*rı da kurmuşlardır. Batıya doğru gittikçe genişleyip kuvvetlenen Osmanlı Devleti 2. Bayezid zama*nında Karamanoğulları Beyliği’ni ortadan kaldırmıştır. (1487).