CİRİT OYUNU

Orta Asya kökenli, at üzerinde oynanan bir spor oyunu. Türklerin en eski spor oyunlarından biridir. Cirit (ya da cerit) adı verilen uzun sopalarla oynanır. Cirit, 1m uzunluğunda iyice yontulmuş, kabuğu soyulduktan sonra kurutulmuş sopalar*dır. En gözde olanları meşe ya da hur*ma dalından yapılanlarıdır.

Bir takım oyunu olan cirit, büyük bir alanda, at üzerinde karşı karşıya gelen iki takım arasında oynanır. Ciriti, atını hızla sür*düğü karşı takımın oyuncusunun üzerine atan yarışmacı, sonra gerisin geri*ye kaçmaya başlar; üzerine cirit fırlatı*lan yarışmacı da onu kovalar. Onun da amacı, elindeki ciriti kaçmakta olan oyuncuya fırlatmaktır. Bu sırada önde koşanın takım arkadaşlarından biri, kovalayanın peşine düşer. O da elinde*ki ciriti arkadaşını kovalamakta olan oyuncuya atmaya çalışır. Oyun bu şe*kilde sürer.

Cirit oyununda tek hedef, atın sırtında*ki binicidir. Ciritin ata değmesi duru*munda, ciriti atan oyuncu oyun dışı kalır. Bu nedenle biniciler korunmak için at üzerinde çeşitli hareketler ya*parlar; eğilirler, yana sarkarlar hatta akrobasiye varan hareketler gösterir*ler. Her isabet, atan takıma bir puan kazandırır. Bu arada biniciler kendile*rine fırlatılan ciritleri havada yakala*maya çalışırlar. Ciriti havada yakala*yan binici, bu ciritle yeni bir atış hakkı elde eder. Bütün oyuncular ellerindeki ciritleri bitirdikten sonra oyun sonuç*lanmış olur. Atılan ciritlerin, karşı ta*kım oyuncularına isabet sayısı, maçın sonucunu belirler.

Orta Asya’da doğan, oradan Anado*lu’ya gelen cirit oyunu, Osmanlı döne*minde de önem ve değerini korudu, 16.-19. yüzyıl arasında en yaygın dö*nemini yaşadı. Tehlikeli bir spor olan ciritin sakatlanmalara ve yaralanmala*ra yol açması karşısında, Sultan II. Mahmut, 1826’da, bu oyunun İstan*bul’da oynanmasını yasakladı. Bu ta*rihten sonra Anadolu’da süregelen ci*rit, günümüzde de bazı bölgelerde oy*nanır.