2.Mahmud dönemi, Osmanlı İmparatorluğu’nun içten ve dış*tan önemli tehlikelerle karşı karşıya kaldığı bir dönemdi. Balkanlar’da Sırp ayaklanması, Ruslarla savaş. Yanya’da Ali Paşa’nın, Yunanistan’da Rumların ve Mısır’da Kavalalı Mehmet Ali Paşa’nın ayaklanması, bu dönemin en önemli olaylarıdır. 2. Mahmud, bu olayların üste*sinden gelmek ve devleti güç*lendirmek için çeşitli önlemler aldı. Bu arada 1826’da Yeniçeri Ocağı’nı kaldırarak (Vakay-ı Hayriye), onun yerine Asakir-i Mansure-i Muhammediye adında yeni bir ordu kurdu. Avrupa’ya askerlik öğrenimi için öğren*ciler gönderdi; oradan öğretici subaylar getirtip Devleti Batı dü*zenine yaklaştırmak için ısla*hata girişti. Devletin insan ve servet durumunu belirlemek ama*cıyla yalnız erkekleri kapsayan nüfus sayımı yaptırdı (1831).

Arabistan dışında, Osmanlı ül*kelerinde 8 milyon Müslüman, 4 milyon Hıristiyan olduğu anla*şıldı. Osmanlı Devleti’nin devletlerarası ilişkilerde bulunma*sının yararlı olacağını anladı. Bu amaçla Avrupa devletlerinin büyük merkezlerinde daimi elçi*likler kuruldu. Basının önemini kavradı ve Takvim-i Vakayı adıyla ilk resmi gazetenin çıka*rılmasını sağladı. Saray gelenek*lerini bırakarak Avrupalı hüküm*darlar gibi davrandı; setre panto*lon giydi, sakalını kısa kestirdi resmini devlet dairelerine astırdı. Hükümet örgütüne ve yönetime yenilikler getirdi. Batı anlayı*şına göre bir eğitim örgütü kur*maya çalıştı. Bir .fermanla ilköğ*retimin zorunlu ve parasız oldu*ğunu ilan etti. Rüştiye, Harbiye ve Tıbbiye gibi okullar açıldı. Yabancı kaynaklardan Türkçeye eserler çevrildi; bu, Türkçenin bir bilim dili olması- yolunda atılan ilk adımdı Bütün bunlardan anlaşılacağı üzere, 2. Mahmud Osmanlı padi*şahlarının en önemlilerinden bi*ridir.