Atom enerjisinin nükleer silahlara uygulanmasıyla orta*ya çıkan bomba. Uranyum, plütonyum gibi ağır elementlerin bazı izotopları’ yavaş nötronlarla bombardıman edilerek zincirleme çekirdek bölünmesi oluşturulur. Her bir çekirdeğin bölünmesi sırasında açığa çıkan enerji, zincirleme çekirdek bölünmelerine bağlı olarak çok kısa bir sürede hızla artıp korkunç bir güç birikimine yol açar. Bu büyük gücün birden bire serbest kalmasıyla da bomba patlar. Bomba*nın patlaması için yakıt maddesinin kritik büyüklük ya da kritik kütle’de olması gerekir. Bombayı oluşturmak için, kritik kütleden daha küçük iki ya*kıt parçası bir kovan içine belirli aralıklarla ve yarım-küre biçiminde yer*leştirilir. Bu iki parça bir araya getiri*lerek kritik büyülükten daha büyük (aşırı kritik kütle) bir kütle oluşturulduğu zaman, zincirleme çekirdek bölünmeleri ifisyon) bombanın patlama*sını sağlar.

İlk atom bombası ABD tarafından 1945 yılının 5-6 Ağustos gecesi Japon*ya’nın Hiroşima Kenti ne; ikincisi de yanı yılın 9 Ağustos günü Nagasaki Kenti ne atıldı. Yaklaşık 1 kg yakıt maddesi bulunan bombaların her biri 20 kiloton (20.000 ton), TNTye (dina*mit) eşdeğerdeydi. Bu kadar büyük bir enerji, ancak 6.000 tondan fazla kömü*rün yanmasıyla elde edilebilir. Son de*rece şiddetli yakma, yıkma ve öldürme gücü yanında öteki önemli özelliği, patlama sırasında yayınladığı şiddetli radyoaktif ışın ve serpintilerin atmos*fer olaylarıyla çok geniş alanlara yayılarak uzun süre canlıları etkilemesidir. Gecikmiş etkileri, ancak uzun yıllar sonra ortaya çıkan çeşitli kanser olay*ları, organizma bozuklukları ve kalıtsal değişiklerle anlaşılır.