buse

Fecri ati edebiyatının genel özellikleri nelerdir? Fecri ati dönemi edebiyatının sanatçıları, yazarları kimlerdir ödev konusu için kısa ve özet açıklaması.

Fecr-i Ati bir edebi topluluktur. Fecr-i Ati’nin Edebiyat-ı Cedide’ye tepki olarak doğan bir akım olduğu savunulmuştur. Fecr-i Ati batıdaki benzerlerinde olduğu gibi belli ilkeler çevresinde birleşen bir yazın topluluğu biçiminde ortaya çıkmıştır. 1908 özgürlük bildirisiyle Servet-i Fünun dergisinin çevresinde toplanan gençlerin açtığı bu çığır; en fazla “Fransız sembolizmi” üzerinde çalışarak Ahmet Haşim gibi büyük bir şairin doğmasına olanak hazırlar.
Fecr-i Ati topluluğu, 20 Mart 1909’da İstanbul’da “Hilâl” gazetesinin yayımlandığı basımevinde ilk toplantısını yapar, 24 Şubat 1910’da Servet-i Fünun dergisinin 977 sayılı nüshasında , kuruluş nedenlerini kamuoyuna açıklar. “Sinâ-yı Emel” olarak ileri sürülen isim Faik Ali’nin isteği üzerine “Fecr-i Ati” olarak kesinleşir. Edebiyatımızın tanıdığı ilk beyannameyi yayınlayanlar, işte bu Fecr-i Ati’cilerdir. Onlara göre; edebiyat, çok ciddi bir uğraştır.
Fecr-i Ati Edebiyatının Genel Özellikleri:

• Servet-i Fünun dergisinde 1910’da bir bildiri yayımlayarak kendilerini kamuoyuna duyuran bir edebiyat topluluğudur.
• Edebiyatımızda bildiri (beyanname, manifesto) yayımlayan ilk topluluktur, daha sonra Yedi Meşaleciler ve Garipçiler de bildiri yayımlamışlardır.
• Topluluk üyeleri edebiyatta yenilikler yapma amacını taşımışlardır.
• Fecr-i Aticiler “Sanat şahsi ve muhteremdir.” görüşünü savunmuşlardır.
• Fransız edebiyatını örnek aldılar.
• Servetifünûn’a tepki olarak ortaya çıkmışlar, onları yeteri kadar Batı yanlısı olamamakla suçlamışlardır fakat eleştirdikleri Servetifünûn’dan öteye gidememişlerdir.
• Sanat anlayışları, dil ve üslup yönünden Servetifünûn’a benzer.
• Şiirlerinde ağır, süslü bir dil kullanmışlardır. Arapça, Farsça sözcük ve tamlamalara sıkça yer vermişlerdir.
• Türk edebiyatına herhangi bir yenilik getirememişlerdir.
• Şiirlerinde aruz ölçüsünü kullanmışlardır.
• Serbest müstezat nazım biçimini geliştirerek kullanmışlardır.
• Aşk ve tabiat, şiirlerinde işledikleri başlıca konulardır.
• Aşk teması, romantik ve duygusal özellik taşır. Doğa tasvirleri gerçekten uzaktır.
• Şiirlerinde kişilerin psikolojik sorunlarına yer verdiler.
• Sanatlı söyleyişlere ve imgelere sıkça yer vermişlerdir.
• Düz yazı alanında önemli bir varlık gösteremeyen Fecriati sanatçıları, topluluk dağıldıktan sonra çeşitli alanlarda başarılı örnekler vermişlerdir.
• Topluluk üyeleri şiirde sembolizm, parnasizm ile empresyonizmden; roman ve hikâyede realizm ile natüralizmden etkilenmişlerdir.
• Fecr-i Ati bir bakıma Servet-i Fünun’la Milli Edebiyat arasında bir köprü işlevi görmüştür.
• Bu dönem sanatçıları tiyatro türüne pek önem vermemişlerdir.
• Batı’yla sanat bakımından daha güçlü ilişkiler kurmayı, halkın sanat kültürünü geliştirmek için halka konferanslar vermeyi, sanatı ileriye taşımayı amaçlamışlar; ama kısa sürede dağılan etkisiz bir topluluk olmuşlardır.
• Fecr-i Aticilerin çoğu Milli Edebiyat akımına katılmış; bu dönem bir tek Ahmet Haşim’le anılır olmuştur.
• Sanat anlayışlarında bir bütünlük olmadığı için Fecriati Topluluğu kısa süre içinde dağılmıştır.

Fecr-i Ati Sanatçıları

Ahmet Haşim
Yakup Kadri Karaosmanoğlu
Refik Halit Karay
Hamdullah Suphi Tanrıöver
Ahmet Samim
Emin Bülent Serdaroğlu
Emin Lami
Tahsin Nahit
Celâl Sahir Erozan
Cemil Süleyman
Abdülhak Hayri
İzzet Melih Devrim
Şahabettin Süleyman
Ali Faik Ozansoy
Fazıl Ahmet Aykaç
Ali Canip Yöntem