Somut şiirde aktarılmasına niyetlenilen duygu ve düşünceler sözcüklerin seslerinden tamamen kopmuş olmasalar da algılanımları çok büyük oranda şiirin görsel niteliği üzerinden gerçekleşir.

Augusto De Campos 1956’da yayınlanan Somut Şiir Manifestosu’nda somut şiirin bir özelliği olarak ‘sözselsesselgörsel’ (verbivocovisual) terimini ortaya atar ve şöyle der:

“Grafik ve sessel, işlevler ve bağıntılar(“benzerlik ve yakınlık unsurları”) ve bir kompozisyon ögesi olarak uzamın özgürce kullanımı, anlamın ideogramik sentezleriyle bağlaşık gözün ve sesin eş zamanlı diyalektiğini besler, sözsel, sessel ve görsel bir bütünlük yaratır.