Bir yazarın, gezip gördüğü yerleri, kendi görüş ve düşüncelerini de katarak anlattığı yazılara gezi yazısı denir. Gezi yazısında yazar, seyahatleri sırasında etkilendiği yerlerin ilgi çekici yanlarını anlatır.
Gezi yazıları öğretici olma özelliği taşır. Çünkü okuyucuya bilmediği ve görmediği bir yer hakkında bilgi verir. Öyküleme biçimi ile kaleme alınan gezi yazıları, okuyucuya sanki anlatılan yere gitmiş ve orayı görmüş hissi yaşatır.

Bir gezi yazısı yazmanın en önemli başlangıcı, iyi bir gözlemci olmaktır. Yazar, iyi bir gözlemci ise gezi yazısı da o ölçüde keyifli ve etkileyici olur. Gezilen yerleri doğası, güzellikleri, tarihsel ve kültürel değerleri, insanları, örf ve adetleri anlatılır.

Gezi yazıları, tarif, coğrafya, dil, sanat ve sosyoloji gibi pek çok bilim dalı için de kaynak olma özelliği taşır. Örneğin, Evliya Çelebi’nin Seyahatname adlı eseri sayesinde, o dönemin dili, toplumsal yapısı ve tarihsel öğeleri hakkında bilgi sahibi olunmuştur.

Türk Edebiyatı gezi yazıları açısından oldukça zengindir. 16. yüzyıl Doğu Türkçesi ile yazılmış olan Babürname ve aynı yüzyılda Türk denizci Seydi Ali Reis tarafından kaleme alınmış olan Mirat’ül – Memalik adlı eserler, edebiyatımızın ilk gezi yazılarıdır.