YAŞAR KEMAL

Yazar (Adana/Osmaniye/Hemite Göğceli Köyü 1922). Asıl adı: Kemal Sadık Göğceli Özyaşamöyküsünü (Yağmurcuk Kuşu/Kim*secik 1), 1980 eserinden öğrenildiği gibi beş yaşlarında bir kan davasının kurbanı olarak babasını, kaza sonucu bir gözünü yitirdi. İlkokulu bitirmesi de köy-kasaba iletişiminin yarattığı güçlükler yüzünden 16 yaşlarında ger*çekleşebildi (Kadirli, 1938), il merke*zine göçen aile desteğinde ortaokula Adana’da başladıysa da geçim güçlük*leri onu bir an önce geçim derdine düşürdü (Adana 1. Ortaokulun son sını*fından ayrılış, 1941). Bundan sonrası, sürekli denemelerle, bulunabilen her işte tutunma, kazanma iradesiyle ge*çen zaman dilimidir (ırgat kâtipliği, ki*taplık memurluğu, arzuhalcilik, ilko*kul vekil öğretmenliği, batos işçiliği, traktör sürücülüğü, su bekçiliği…). Bu yıllar edebiyat yeteneğinin açış fırsat*ları, çıkış yolları aradığı dönemdir. Şi*irler yazar halkbilim alanının ilginç ürünlerini ele geçirmeye çalışır {Ağıt*lar, 1943). İstanbul’a geldi, Cumhuri*yet gazetesinde yer bulmaya çalıştı (1951). Önce öyküler yazdı, sonra rö*portajlar hazırladı: Dünyanın En Bü*yük Çiftliğinde Yedi Gün (1955, İstan*bul Gazeteciler Cemiyeti Başarı Ar*mağanı), içinde Bebek de bulunmak üzere Sarı Sıcak (1952) öyküleri ilgi gören canlı röportajlarını sürdürdü: (Yanan Ormanlarda Elli Gün, 1955; Peri Bacaları, 1957). Teneke (1955), İnce Memet (1955, Varlık Roman Ar*mağanı).

Bugün bütün dünyanın tanıyıp saygı duyup beklediği Yaşar Kemal böylece doğdu; kendini yetiştiren özenli eme*ğine, yetiştiği coğrafyanın tarihsel so*runlarım kattı; insan sever ülkücülüğü*ne toplumcu bilinci ekleyerek kendine yatkın bulduğu bir türü, anlatı türünün en yetkin örneği romanı seçmiş oldu.

Anlatılarının bazıları sahne*ye uyarlandı (Teneke, Yer Demir Gök Bakır, Ağrıdağı Efsanesi…), konularından iyi filmlerin senaryoları çıkarıl*dı {ince Memet, Beyaz Mendil, Namus Düşmanı, Alageyik, Karacaoğlanın Karasevdası, Ölüm Tarlası, Yılanı Öl*dürseler, Yer Demir Gök Bakır), he*men bütün eserleri yabancı dillere çev*rildi, yazarlığıyla kişiliği bilinen bütün ödüllerle -Nobel dışında- onurlandırıl*dı.

Son eseri: Fırat Suyu Kan Akıyor Baksana (1997).