AHMET HAMDİ TANPINAR,

(1901-1962), şair ve yazar. İstan*bul’da önce Baytar Mektebi’ne, sonra da Edebiyat Fakültesine de*vam etti. Burada Yahya Kemal’in Öğrencisi oldu. İlk şiirleri 1921’de Dergah dergisinde yayımlandı. 1923’te fakülteyi bitirdikten sonra çeşitli illerde Lise edebiyat öğret*menliği yaptı. 1930-1932 yılların*da Ankara Gazi Terbiye En*stitüsünde, 1933’de Güzel Sanatlar Akademisi’nde, edebiyat, sanat tarihi, estetik ve mitoloji der*sleri verdi. 1939’da 10 Yeni Türk Edebiyatı Kürsüsü profesörl*üğüne getirildi.; 1942’de CHP’den Maraş milletvekili seçildi. 1946*da Milli Eğitim Bakanlığı müfettişliği yaptı. 1948’dc yeniden Edebi*yat Fakültesindeki görevine döndü. Gerek şiirlerinde, gerekse öykü, roman ve denemelerinde özenli bir edebiyat anlayışı, im*gelerle süslü anlatım görülen Tanpınar, ölüm, özlem, zaman ve korku gibi temalar çevresinde yaşadığı dönemde yitmekte olan eski ile gelişmekte olan yeni de*ğerleri bir arada yansıttı.

• Huzur (1949),
• Saatleri Ayar*lama Enstitüsü (1962),
• Sahnenin Dışındakiler (1973).
• Mahur Beste (1975)